مجمع اللغة العربية يستنكر مشروع قانون لإلغاء المكانة الرسميّة للغة العربية

اللغة العربية هي لغة رسمية في إسرائيل، بموجب صكّ الانتداب البريطاني الذي صدر عام 1922. ولم يأتِ ذلك من فراغ، فاللغة العربية هي إحدى اللغات الحيّة التي تحمل حضارة عريقة انصهرت في بوتقتها العديد من الحضارات والثقافات على امتداد التاريخ. إنها ليست لغة للأقلية العربية في البلاد فحسب، بل لها أثرها البارز في التكوين اللغوي والثقافي والحضاري للشعب اليهودي عبر التاريخ وحتى أيامنا هذه.
إن تقاعس السلطات الرسمية في إسرائيل، وجهل قطاعات واسعة من سكان الدولة باللغة العربية، أفرغا "قانون رسمية اللغة العربية" من مضمونه، بحيث تراجعت مكانة هذه اللغة في ظل تهميشها وإقصائها في المؤسسات الرسميّة والتعليمية، ووسائل الإعلام والأماكن العامة. 
وإمعانًا في هذا الإقصاء، تتنادى اليوم مجموعة من أعضاء الكنيست لطرح مشروع قانون لإلغاء المكانة الرسمية للغة العربية في البلاد. 
مجمع اللغة العربية يرى لزامًا عليه رفع صوته منددًا بهذا الاقتراح الخطير، خاصّة في الظروف الراهنة التي تزداد فيها مظاهر العنصرية والتطرّف، وهو بلا شكّ اقتراح مجحف بحق الجماهير العربية واليهودية على السواء، هدفه المسّ بمكانة هذه الجماهير من خلال المسّ بمكانة لغتها.
إننا اليوم أحوج ما نكون إلى الدعوة للتعايش وتقبل الآخر، وأول خطوة على هذه الطريق تتمثّل بتقبل لغة الآخر وثقافته. "الآخر هو أنا" على حدّ تعبير وزير التربية، عضو الكنيست الراب شاي بيرون، وهذا ما نودّ أن نربي عليه طلابنا ونزرعه في الأجيال القادمة عملاً لا قولاً فحسب. لكنّ القيم التي ينطوي عليها الاقتراح المذكور تتناقض جوهريًا مع هذه المبادئ التي تدعو وزارة التربية إلى تبنيها.
نقول على الملأ إنّ من يمسّ بالآخرين يمسّ في نهاية المطاف بنفسه، ومن يرفض التعددية والقيم الديمقراطية يلغي الأساس للعيش المشترك في البلاد، وفي الحيّز الشرق أوسطيّ، ويرسّخ علاقات مبنيّة على رفض الآخر وإقصائه.
مجمع اللغة العربية يهيب بكل القوى المتنورة والديمقراطية أن تتصدّى لهذا الاقتراح المتسرع، وأن تجهضه قبل أن يكبر  ويستفحل.
نعم للتعايش! لا للإقصاء!

האקדמיה ללשון הערבית מוקיעה
את הצעת החוק לביטול מעמדה של השפה הערבית כשפה רשמית

השפה הערבית נחשבת לשפה רשמית במדינת ישראל מתוקף כתבהמנדט הבריטי בשנת 1922. מעמד זה לא צמח מתוך חלל ריק, כיוון שהשפה הערבית היא אחת השפות החיות שנושאת בחובה תרבות עתיקת יומין ואשר התמזגו בה תרבויות שונות במהלך ההיסטוריה. הערבית אינה שפתו של המיעוט הערבי בארץ בלבד, אלא שיש לה השפעה בולטת בהוויה הלשונית והתרבותית של העם היהודי לאורך ההיסטוריה ועד ימינו.  
חוסר המעש של מוסדות המדינה ואי ידיעת השפה הערבית בקרב מגזרים רבים בחברה הישראלית הובילו לריקון "החוק של רשמיות השפה הערבית" מתוכנו. מעמד השפה הערבית החל בנסיגה על רקע הדרתה ודחיקתה לשוליים במוסדות הרשמיים, במוסדות החינוך, באמצעי התקשורת ובמרחב הציבורי.
כצעד נוסף בהדרה הזו, התקבצו לאחרונה מספר חברי כנסת כדי להגיש הצעת חוק לביטול מעמדה הרשמי של השפה הערבית בישראל.
האקדמיה ללשון הערבית מוקיעה את הצעת החוק במלוא קולה, במיוחד בעת זו, אשר בה מתגלות תופעות של גזענות וקיצוניות. אין ספק כי הצעה זו הינה הצעה המקפחת את הציבור הערבי והיהודי כאחד. מטרתה היא לפגוע באוכלוסיות אלו דרך הפגיעה בשפתן.
אנו זקוקים היום יותר מכל זמן אחר לקולות הקוראים לחיים משותפים ולקבלת האחר. והצעד הראשון בדרך זו הוא בקבלת שפתו ותרבותו של האחר. "האחר הוא אני" ע"פ קריאתו של שר החינוך,חבר הכנסת הרב שי פירון.זהו העיקרון שעל פיו ברצוננו לחנך את תלמידינו ולהנחילו לדורות הבאים הלכה למעשה. הערכים הטמונים בהצעת החוק הזו נוגדים באופן מהותי את  העיקרון הזהשמשרד החינוך מבקש לאמץ.
אנו מודיעים בפני כל, כי מי שפוגע באחרים פוגע בעצמו בסופו של דבר.  מי שאינו מקבל את הרב גוניות בחברה ואת ערכי הדמוקרטיה, מבטל את הבסיס לחיים משותפים בארץ ובנוף המזרח תיכוני, ומבסס קשרים הבנויים על ביטול האחר והדרתו.
האקדמיה ללשון הערבית קוראת לכל הכוחות הנאורים והדמוקרטיים לעמוד בפני הצעה חפוזה זו, ולדחותה לפני שהיא תגדל ותתפשט.

כן לחיים משותפים! לא להדרה